Liturgia Słowa

Ewangelia (J 5, 1-16)

Uzdrowienie paralityka w sadzawce Betesda

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.

W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych.

Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?»

Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną».

Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził.

Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy».

On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź». Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?» Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu.

Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». Człowiek ów odszedł i oznajmił Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił takie rzeczy w szabat.

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Słowo z dnia: 15-08-2021

1. czytanie (1 Krn 15, 3-4. 15-16; 16, 1-2)

Wprowadzenie Arki do Miasta Świętego

Czytanie z Księgi Kronik

Dawid zgromadził wszystkich Izraelitów w Jerozolimie celem przeniesienia Arki Pana na jej miejsce, które dla niej przygotował. Zebrał Dawid synów Aarona i lewitów.

Lewici zaś nieśli Arkę Bożą na drążkach na swoich ramionach, jak przykazał Mojżesz zgodnie ze słowem Pana. I rzekł Dawid naczelnikom lewitów, aby ustanowili swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach, cymbałach, aby rozbrzmiewał głos donośny i radosny.

Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania.

Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.

Psalm (Ps 132, 6-7. 9-10. 13-14 (R.: por. 8))

Wyrusza z Panem Arka Jego chwały

Słyszeliśmy o Arce w Efrata, *

znaleźliśmy ją na polach Jaaru.

Wejdźmy do Jego mieszkania, *

padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.

Wyrusza z Panem Arka Jego chwały

Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość, *

a Twoi wierni niech śpiewają z radości.

Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida, *

nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.

Wyrusza z Panem Arka Jego chwały

Pan bowiem wybrał Syjon, *

tej siedziby zapragnął dla siebie.

«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *

tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie».

Wyrusza z Panem Arka Jego chwały

2. czytanie (1 Kor 15, 54-57)

Zwycięstwo nad śmiercią

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Kiedy już to, Co zniszczalne, przyodzieje się w niezni-szczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: «Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?» Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Aklamacja (Łk 11, 28)

Alleluja, alleluja, alleluja

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

i zachowują je wiernie.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Łk 11, 27-28)

Błogosławione łono, które Cię nosiło

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś».

Lecz On rzekł: «Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je».