Liturgia Słowa

Ewangelia (Mt 14, 13-21)

Cudowne rozmnożenie chleba

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.

A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności».

Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!»

Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb».

On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj».

Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Pokuta i pojednanie

  1. Strona główna
  2. Pokuta i pojednanie

Warunki dobrej spowiedzi

  1. Rachunek sumienia
    Przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
  2. Żal za grzechy (skrucha)
    Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.  Jest to najważniejszy warunek spowiedzi. Jeżeli źródłem żalu jest miłość do Boga, wtedy żal jest „doskonałym”; jeśli opiera się na innych motywach, wtedy nazywamy go „niedoskonałym”.
  3. Postanowienie poprawy
    Postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu.
  4. Szczera spowiedź
    Wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem w celu uzyskania rozgrzeszenia.
  5. Zadośćuczynienie
    Wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.