Liturgia Słowa

Ewangelia (Mt 13, 24-30)

Przypowieść o chwaście wśród zboża

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.

A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”

A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Pokuta i pojednanie

  1. Strona główna
  2. Pokuta i pojednanie

Warunki dobrej spowiedzi

  1. Rachunek sumienia
    Przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
  2. Żal za grzechy (skrucha)
    Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.  Jest to najważniejszy warunek spowiedzi. Jeżeli źródłem żalu jest miłość do Boga, wtedy żal jest „doskonałym”; jeśli opiera się na innych motywach, wtedy nazywamy go „niedoskonałym”.
  3. Postanowienie poprawy
    Postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu.
  4. Szczera spowiedź
    Wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem w celu uzyskania rozgrzeszenia.
  5. Zadośćuczynienie
    Wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.