Liturgia Słowa

Ewangelia (J 15, 18-21)

Nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.

Pamiętajcie o słowie, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Słowo z dnia: 27-01-2022

1. czytanie (2 Sm 7, 18-19. 24-29)

Dziękczynienie Dawida

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Po wysłuchaniu proroka Natana poszedł król Dawid i usiadłszy przed Panem, mówił: «Kimże ja jestem, Panie, Boże, i czym jest mój ród, że doprowadziłeś mnie aż dotąd? Ale to było jeszcze za mało w Twoich oczach, Panie, Boże, bo dałeś zapowiedź tyczącą domu sługi swego na daleką przyszłość. I to jest prawo człowieka, Panie, Boże.

Ustaliłeś, by lud Twój izraelski był dla Ciebie ludem na wieki, a Ty, o Panie, stałeś się dla niego Bogiem. Teraz więc, o Panie, Boże, niech trwa na wieki słowo, które wyrzekłeś o słudze swoim i jego domu, i czyń, jak powiedziałeś, ażeby na wieki wielbione było imię Twe słowami: „Pan Zastępów jest Bogiem Izraela”. A dom Twego sługi, Dawida, niech trwa przed Tobą.

Ty bowiem, o Panie Zastępów, Boże Izraela, objawiłeś swemu słudze, mówiąc: Zbuduję ci dom. Dlatego to sługa Twój ośmiela się zwrócić do Ciebie z tą modlitwą: Teraz Ty, o Panie, Boże, Ty jesteś Bogiem, Twoje słowa są prawdą.

Skoro obiecałeś swojemu słudze to szczęście, racz teraz pobłogosławić dom Twojego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, bo Ty, Panie, Boże, to powiedziałeś, a dzięki Twojemu błogosławieństwu dom Twojego sługi będzie błogosławiony na wieki».

Psalm (Ps 132 (131), 1b-2. 3-5. 11. 12. 13-14 (R.: por. Łk 1, 32b))

Pan Bóg da Jemu tron ojca, Dawida

Pamiętaj, Panie, Dawidowi *

wszystkie jego trudy.

Jak złożył Panu przysięgę, *

związał się ślubem przed Bogiem Jakuba:

Pan Bóg da Jemu tron ojca, Dawida

«Nie wejdę do mieszkania w moim domu, †

nie wstąpię na posłanie mego łoża, *

nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,

póki nie znajdę miejsca dla Pana, *

mieszkania dla Niego, dla Boga Jakuba».

Pan Bóg da Jemu tron ojca, Dawida

Pan złożył Dawidowi niezłomną obietnicę, *

której nie odwoła:

«Zrodzone z ciebie potomstwo *

posadzę na twoim tronie.

Pan Bóg da Jemu tron ojca, Dawida

A jeśli twoi synowie zachowają moje przymierze *

i wskazania, których im udzielę,

także ich synowie *

zasiądą na tronie po wieczne czasy».

Pan Bóg da Jemu tron ojca, Dawida

Pan bowiem wybrał Syjon, *

tej siedziby zapragnął dla siebie.

«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *

tu będę mieszkał, bo wybrałem je sobie».

Pan Bóg da Jemu tron ojca, Dawida

Aklamacja (Ps 119 (118), 105)

Alleluja, alleluja, alleluja

Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie,

i światłem na mojej ścieżce.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 4, 21-25)

Przypowieść o świetle

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus mówił ludowi:

«Czy po to wnosi się światło, by je umieścić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, żeby je umieścić na świeczniku? Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»

I mówił im: «Baczcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. Bo kto ma, temu będzie dodane; a kto nie ma, pozbawią go nawet tego, co ma».