Liturgia Słowa

Ewangelia (Mk 6, 17-29)

Ścięcie Jana Chrzciciela

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu z powodu Herodiady, żony brata swego, Filipa, którą wziął za żonę.

Jan bowiem napominał Heroda: «Nie wolno ci mieć żony twego brata». A Herodiada zawzięła się na niego i chciała go zgładzić, lecz nie mogła. Herod bowiem czuł lęk przed Janem, widząc, że jest mężem prawym i świętym, i brał go w obronę. Ilekroć go posłyszał, odczuwał duży niepokój, a jednak chętnie go słuchał.

Otóż chwila sposobna nadeszła, kiedy Herod w dzień swoich urodzin wyprawił ucztę swym dostojnikom, dowódcom wojskowym i osobistościom w Galilei. Gdy córka tej Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do dziewczyny: «Proś mnie, o co chcesz, a dam ci». Nawet jej przysiągł: «Dam ci, o co tylko poprosisz, nawet połowę mojego królestwa». Ona wyszła i zapytała swą matkę: «O co mam prosić?» Ta odpowiedziała: «O głowę Jana Chrzciciela». Natychmiast weszła z pośpiechem do króla i prosiła: «Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela». A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd na przysięgę i na biesiadników nie chciał jej odmówić. Zaraz też król posłał kata i polecił przynieść głowę Jana. Ten poszedł, ściął go w więzieniu i przyniósł głowę jego na misie; dał ją dziewczynie, a dziewczyna dała swej matce.

Uczniowie Jana, dowiedziawszy się o tym, przyszli, zabrali jego ciało i złożyli je w grobie.

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Adwent 2019 – pięć rzeczy, które warto wiedzieć

  1. Strona główna
  2. Aktualności, Artykuły
  3. Adwent 2019 – pięć rzeczy, które warto wiedzieć

1.Adwent powinien być dla nas wyjątkowym czasem. Ten radosny czas przygotowania na przyjście Pana jest bogaty w symbolikę. Przypomina on ludzkie życia, które powinno być oczekiwaniem na pełne spotkanie z Bogiem. Powtórne przyjście Pana to jedna z zasadniczych prawd naszej wiary, a oczekiwanie na to wydarzenie powinno rodzić radość i pokój w naszych sercach! 

2. Teologicznie okres adwentu wyraża oczekiwanie Kościoła na podwójne przyjście Chrystusa. W pierwszym okresie akcent położony jest na Paruzję, czyli ostateczne przyjście Chrystusa na końcu świata. Ostatni tydzień natomiast bezpośrednio przygotowuje do narodzenia Chrystusa, przez które Bóg wypełnia wszystkie obietnice złożone w historii.

3. Najbardziej charakterystycznym zwyczajem adwentowym w Polsce, są Roraty. Jest to Msza św. sprawowana ku czci Najświętszej Maryi Panny, zwykle wcześnie rano. Wierni, często w ciemnościach, z świecami w rękach, wraz z Maryją czekają na wybawienie, jakie światu przyniosły narodziny Zbawiciela

4. Nazwa „roraty” pochodzi od pierwszego słowa przepięknej łacińskiej pieśni na wejście śpiewanej w okresie Adwentu – „Rorate coeli” (Niebiosa, spuśćcie rosę), które można wysłuchać np. tutaj>>. Warto wziąć udział choć raz w życiu w Roratach sprawowanych o 6.30 rano u Dominkanów w Krakowie – kościół jest pełny młodych ludzi, co daje nadzieję i jest pięknym świadectwem wiary.

5. Zachęcamy do brania udziału w licznych rekolekcjach adwentowych, które są dostępne w Internecie. Najciekawsze są  opisane w artykule Adwentowe rekolekcje w sieci  w serwisie Katolickiej Agencji Informacyjnej>>> 



Źródła:
Adwent rozpoczęty,  https://www.gosc.pl/doc/4352931.Adwent-rozpoczety
Adwentowe rekolekcje w sieci, https://ekai.pl/adwent-2019-rekolekcje-internetowe
Adwent – oczekiwanie na przyjście Zbawiciela, https://ekai.pl/adwent-oczekiwanie-na-przyjscie-zbawiciela-2/