Liturgia Słowa

Ewangelia (Mk 1, 29-39)

Jezus uzdrawia chorych

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Po wyjściu z synagogi Jezus przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im.

Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały.

Nad ranem, kiedy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: «Wszyscy Cię szukają». Lecz On rzekł do nich: «Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo po to wyszedłem».

I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Pokuta i pojednanie

  1. Strona główna
  2. Pokuta i pojednanie

Warunki dobrej spowiedzi

  1. Rachunek sumienia
    Przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
  2. Żal za grzechy (skrucha)
    Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.  Jest to najważniejszy warunek spowiedzi. Jeżeli źródłem żalu jest miłość do Boga, wtedy żal jest „doskonałym”; jeśli opiera się na innych motywach, wtedy nazywamy go „niedoskonałym”.
  3. Postanowienie poprawy
    Postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu.
  4. Szczera spowiedź
    Wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem w celu uzyskania rozgrzeszenia.
  5. Zadośćuczynienie
    Wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.