Liturgia Słowa

Ewangelia (Mk 2, 23-28)

Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»

On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».

I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Dzień Zaduszny

„Dzisiaj wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych. Kościół, wspólna i kochająca matka, oddawszy należną cześć wszystkim swoim dzieciom radującym się już w niebie, stara się teraz gorącymi modłami do Chrystusa, swego Pana i Oblubieńca, przyjść z pomocą wszystkim jeszcze
w czyśćcu cierpiącym, aby jak najrychlej mogli dojść do społeczności
z błogosławionymi w radości wiekuistej.” 

W powyższym zdaniu mamy wytłumaczony cały sens dzisiejszego święta. Kościół przypomina nam tajemnicę czyśćca i mobilizuje swoje dzieci na ziemi do niesienia pomocy braciom, którzy jej od nas potrzebują. Tak więc liturgia dzisiejsza jest uzupełnieniem tajemnicy dnia Wszystkich Świętych, jest rozszerzeniem prawdy wiary, o tajemnicę Świętych Obcowania. 

„Kluczu Dawida, pomóż nieszczęśliwym, 
Cierpiącym męki w tym miejscu straszliwym. 
Błogosławiona, wspomóż ich w cierpieniach, 
Wyprowadź dusze z bram tegoż więzienia. 
Maryjo! 

Na straszliwym Boga sądzie, 
Gdy Pan wszystko badać będzie, 
Ty za nami błagaj Syna 
Wraz z świętymi, o Jedyna. 
Maryjo!”