Ewangelia (Łk 21, 20-28)

Powtórne przyjście Chrystusa

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Skoro ujrzycie Jeruzalem otoczone przez wojska, wtedy wiedzcie, że jego spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci, co po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby spełniło się wszystko, co jest napisane.

Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Nastanie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jeruzalem będzie deptane przez pogan, aż czasy pogan się wypełnią.

Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».

Boże Ciało 2019

Zagrody nasze widzieć przychodzi i jak się Jego dzieciom powodzi.

20 czerwca obchodziliśmy uroczystość Bożego Ciała. Wierni po uroczystej Mszy Świętej przeszli ulicami naszej parafii w procesji eucharystycznej do czterech ołtarzy. Modlili się o zachowanie od nieszczęść i błogosławieństwo Boże.
Początek święta Bożego Ciała sięga roku 1263, kiedy to w Bolsenie we Włoszech jeden ksiądz, wątpiący w rzeczywistą przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa, wziął hostię do ręki, ta zaczęła krwawić. Korporał, przechowywany do dziś w katedrze w pobliskim Orvieto, jest uznawany za ten, na który wówczas spadły krople krwi. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się ten korporał zamiast monstrancji. W 1264 r. papież Urban IV ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. To wtedy powstał tekst: Przed tak wielkim Sakramentem, Upadajmy wszyscy wraz, Niech przed Nowym Testamentem, Starych praw ustąpi czas, Co dla zmysłów niepojęte, Niech dopełni wiara w nas.