Ewangelia (Łk 16, 1-8)

Przypowieść o nieuczciwym rządcy

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.

Przywołał więc go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać”.

Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan odbiera mi zarządzanie? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem już, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę odsunięty od zarządzania”.

Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”.

Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi sobie ludźmi niż synowie światłości».

Boże Ciało 2019

Zagrody nasze widzieć przychodzi i jak się Jego dzieciom powodzi.

20 czerwca obchodziliśmy uroczystość Bożego Ciała. Wierni po uroczystej Mszy Świętej przeszli ulicami naszej parafii w procesji eucharystycznej do czterech ołtarzy. Modlili się o zachowanie od nieszczęść i błogosławieństwo Boże.
Początek święta Bożego Ciała sięga roku 1263, kiedy to w Bolsenie we Włoszech jeden ksiądz, wątpiący w rzeczywistą przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa, wziął hostię do ręki, ta zaczęła krwawić. Korporał, przechowywany do dziś w katedrze w pobliskim Orvieto, jest uznawany za ten, na który wówczas spadły krople krwi. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się ten korporał zamiast monstrancji. W 1264 r. papież Urban IV ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. To wtedy powstał tekst: Przed tak wielkim Sakramentem, Upadajmy wszyscy wraz, Niech przed Nowym Testamentem, Starych praw ustąpi czas, Co dla zmysłów niepojęte, Niech dopełni wiara w nas.