Liturgia Słowa

Ewangelia (Mt 13, 24-30)

Przypowieść o chwaście wśród zboża

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.

A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”

A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Jałmużna Wielkopostna? Jak to zrobić.

Jałmużna – oprócz postu i modlitwy – jest niezbędnym filarem właściwego przeżycia Wielkiego Postu. Co można zrobić, aby okazać miłość bliźniemu? Sposobów jest co niemiara. Dziś podpowiadamy kilka z nich.

  1. Skarbonka Wielkopostna
    Już od lat Caritas organizuje akcję „Jałmużny Wielkopostnej”. W parafiach rozprowadzono tysiące tekturowych skarbonek, do których dzieci i młodzież, a czasem całe rodziny składają ofiary na pomoc najuboższym.  Więcej o akcji Caritasu można przeczytać tutaj: http://jalmuzna.caritas.pl/
  2. „Jeden procent”
    Każdy z nas może przekazać 1% odprowadzanego podatku na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego. Warto o tym pamiętać. Zachęcamy np. do przekazania 1% podatku dla Caritasu. Więcej informacji:
    http://jedenprocent.caritas.pl/
  3. Realna pomoc
    Przez cały okres trwania rekolekcji przed kościołem będzie wystawiony „kosz rekolekcyjny”, do którego można będzie składać produkty dla potrzebujących (kasza, mąka, ryż, mleko, konserwy).

To tylko trzy najprostsze sposoby na okazanie miłości naszym bliźnim. Pamiętajmy, że miłosierdzia nie można zatem ograniczać do sfery materialnej, ale trzeba ją rozszerzać na obszary ducha. Niech przyjmuje ona kształt różnorodnych działań podejmowanych dla dobra człowieka potrzebującego, adekwatnych do sytuacji, w których się on znalazł.