Liturgia Słowa

Ewangelia (Łk 8, 4-15)

Przypowieść o siewcy

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy zebrał się wielki tłum i z poszczególnych miast przychodzili do Jezusa, opowiedział im przypowieść: «Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny».

To mówiąc, wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»

Pytali Go więc Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać wprost tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, „aby patrząc, nie widzieli, i słuchając, nie rozumieli”.

Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą, a zagłuszeni przez troski, bogactwa i rozkosze życia, nie wydają owocu.

Wreszcie ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc dzięki wytrwałości».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Rekolekcje Odnowy Wiary – wyjazd do Staniątek

Staniątki, 18.05.2018 – 20.05.2018

Opactwo Sióstr Benedyktynek w Staniątkach było miejscem ostatnich rekolekcji wspólnoty Nowe Serce. Te piękne majowe dni spędziliśmy w murach XIII-wiecznego klasztoru, niejako odcięci od zewnętrznego świata.

Wyjazd był dla nas zwieńczeniem trwających dziewięć tygodni Rekolekcji Odnowy Wiary organizowanych przez naszą wspólnotę. Z radością powitaliśmy naszych nowych członków. Wigilia Zesłania Ducha Świętego była dla nas szczególną okazją do modlitwy o otwartość na Jego dary, tak bardzo potrzebne do dobrego, udanego życia – w prawdzie i wierności Bogu. Noc tę spędziliśmy na cichej adoracji Najświętszego Sakramentu.

Trzydniowy czas rekolekcji, wypełniony Eucharystią i wspólnym dzieleniem się Słowem Bożym, napełnił nas na nowo radością i wzmocnił wspólnotowe więzi. Opuszczając to wyjątkowe miejsce, każdy z nas czuł gotowość na ciągłą przemianę serca i chęć do nieustannego odświeżania swojej wiary.