Liturgia Słowa

Ewangelia (J 6, 22-29)

Troszczcie się o pokarm, który trwa na wieki

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Nazajutrz, po rozmnożeniu chlebów, tłum stojący po drugiej stronie jeziora spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie.

A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi, dotarli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi, kiedy tu przybyłeś?»

W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec».

Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?»

Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Droga Krzyżowa 2018

„Nie ma większej miłości, jak oddać swoje życie za przyjaciół swych…”

W każdy piątek Wielkiego Postu szliśmy razem z Jezusem w drodze krzyżowej. Jednoczyliśmy się z Nim w trudzie, bólu i cierpieniu. Razem z Nim dźwigaliśmy ciężki krzyż. Krzyż, na którym były złożone nasze grzechy. Rozważania drogi krzyżowej niejednokrotnie uderzały w nasze serca. Pozwoliły nam choć na chwilę zatrzymać się i zastanowić nad naszym życiem. Mieliśmy też okazję popatrzeć na Jezusa, który wisiał na krzyżu za nasze grzechy. Mieliśmy okazję Mu podziękować za to, że oddał swoje życie za nas. Oddał życie, bo nas Kocha.

Panie Jezu, dziękujemy za Twój trud!