Liturgia Słowa

Ewangelia (Mt 3, 1-12)

Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka izajasza, gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!»

Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. A gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im:

«Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma on wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Czas Wielkiego Postu

„To, co piękne, musi być najpierw trudne”

14 lutego rozpoczynamy Wielki Post, na pamiątkę 40- dniowego postu Jezusa na pustyni oraz 40 lat wędrowania Izraelitów po ucieczce z Egiptu; czas przygotowania do świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Ten czas to wołanie, że bez Boga jest nam źle, przestrzeń dla zrobienia sobie w sercu rachunku sumienia z miłości, trud pracy nad sobą. Okazja do uświadomienia sobie tęsknoty za Nim obecnej w naszym sercu, mierzenia dzielącego nas z Nim dystansu i rezygnacji z tego, co ów dystans powoduje. Post jest jednym wielkim pragnieniem powrotu, by Bóg stał się bliższy. To szczególna okazja do stanięcia w ciszy po to, by stanąć w prawdzie. Bóg pragnie, byśmy odkryli Kim dla nas jest i kim my jesteśmy dla Niego. W tym odkryciu pomoże nam Jego Słowo, nabożeństwa i rekolekcje wielkopostne, ale najważniejsze jest – otwarcie serca i dar czasu. Otwarcie zwłaszcza wtedy, gdy zaboli nas prawda o nas samych, gdy będzie trzeba podjąć wyrzeczenie, gdy będzie boleć nas cisza. Post bez miłości będzie tylko praktyką. Wszystkie wielkopostne starania mają nauczyć nas kochać.