Liturgia Słowa

Ewangelia (J 14, 1-6)

Ja jestem drogą i prawdą, i życiem

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».

Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»

Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie».

Przeczytaj pełną Liturgię Słowa

Patron miesiąca – św. Patryk

Święty Patryk

Wspomnienie 17 marca

Święty Patryk, choć kojarzony z Irlandią, przyszedł na świat w Szkocji (wówczas rzymskiej Brytanii), około roku 373. Wychowywał się w chrześcijańskiej rodzinie. Gdy miał 16 lat został porwany  przez piratów
i przewieziony do Irlandii, gdzie jako niewolnik przez kilka lat zajmował się wypasaniem owiec najwyższego kapłana druidzkiego imieniem Milchy.
W tym czasie, nauczył się języka irlandzkiego i poznał zwyczaje druidów, jednocześnie poczuł wyraźne powołanie do nawrócenia pogańskiej Irlandii na Chrześcijaństwo. Podania głoszą, że długie godziny w dzień i w nocy spędzał na modlitwie, aż pewnej nocy, we śnie, Bóg nakazał Patrykowi, by uciekł, i wskazał bezpieczną drogę ucieczki. Młodzieniec odnalazł okręt odpływający właśnie do Brytanii. Marynarze początkowo odmówili mu miejsca na pokładzie, zmienili jednak zdanie po tym jak Patryk odmówił cichą modlitwę. W dalszym etapie podróży, podczas wędrówki na lądzie, gdy Patryk i jego towarzysze cierpieli głód, modlitwa świętego miała sprawić, że podróżnicy w cudowny sposób znaleźli się pośród stada świń, które posłużyły im za pożywienie.  Po ucieczce Patryk rozpoczął naukę w dwóch najgłośniejszych wówczas szkołach misyjnych: w Erinsi i w Auxerre. Podjął studium przygotowujące go do pracy na misjach, był uczniem św. Germana z Auxerre.
Już podejmując naukę, wiedział, że jego zadaniem będzie powrót na ziemie dawnej niewoli. W swoich snach słyszał lud Irlandii wołający do niego: „Błagamy cię, święty młodzieńcze, byś przybył i przeszedł pomiędzy nami raz jeszcze!”

W roku 432, Patryk został wyświęcony na biskupa i wysłany do Irlandii.
W tym czasie krajem rządzili naczelnicy znakomitych rodzin, a pogańscy kapłani cieszyli się dużym szacunkiem. Patryk, sprytnie zaskarbił sobie przychylność możnych. Obchodził poszczególne rejony Zielonej Wyspy, wstępując najpierw do ich władców i prosząc, o zezwolenie na głoszenie Ewangelii i dzięki temu nawracał kolejne rody. Dla poszczególnych szczepów ustanawiał biskupów, a kapłanów, których zadaniem było niesienie pomocy nowo wybranym biskupom, zobowiązał do życia wspólnego na wzór klasztorów. Do liturgii wprowadził obrządek, jaki wówczas był powszechnie przyjęty w Galii (we Francji). Święty Patryk sprowadzał na wyspę wielu misjonarzy i tworzył ośrodki duszpasterskie. Mówi się, że to on wprowadził zwyczaj dzwonienia dzwonem przed liturgią, a także zwyczaj usznej spowiedzi. Nie jeden raz przeszkadzano mu w jego misji, zdarzały się zamachy na jego życie, Patryk pozostawał jednak tym nieporuszony.

Istnieje wiele legend, o Świętym Patryku. Miał on dokonywać cudownych uzdrowień, a nawet wskrzeszać zmarłych. Jedna z legend mówi o tym, że wypędził węże z Irlandii. Podobno zrobił to za pomocą drewnianej laski – przegonił węże do morza i zakazał im wracać. Według innej popularnej historii, aby wyjaśnić tajemnicę Trójcy Świętej, Patryk użył przykładu trzech liści koniczynki, osadzonych na jednej łodydze. Od tamtego czasu koniczynka stała się symbolem św. Patryka i Irlandii.

Święty Patryk nauczał o Jezusie i głosił Ewangelię, aż do dnia swojej śmierci. Pod koniec życia dokonał chrztu kraju. 

Patryk zmarł 17 marca 461 roku w mieście Armagh. W Irlandii tego dnia obchodzi się Dzień Świętego Patryka. Jest to dla Irlandczyków dzień wolny od pracy, podczas którego odbywają się liczne parady, koncerty i festiwale sztuki i tańca, a uczestniczy ubierają się na zielono.